Μόνο με 2 ευρώ την ώρα μπορείς :
Να ζεις, να αναπνέεις, να δημιουργείς σ’ έναν εικονικό κόσμο. Να πουλάς, να αγοράζεις, να αναζητάς, να αγχώνεσαι. Να σκοτώνεις και να σκοτώνεσαι. Αποκλεισμένος από την πραγματικότητα, να συνάπτεις e-φιλίες και να ανταλλάσσεις e-φιλοφρονήσεις. Οθόνη και καρέκλα ο ασφαλής σου μικρόκοσμος…
Όμως η ζωή δεν είναι άλλο ένα παιχνίδι. Οι μπάτσοι σκοτώνουν και οι δικαστές τους αθωώνουν. Οι πολιτικοί νομοθετούν αποκλειστικά και μόνο υπέρ εκείνων που μας εκμεταλλεύονται. Τα ΜΜΕ παραπληροφορούν και προβάλλουν μόνο τις σαθρές εκείνες αξίες που οδηγούν την κοινωνία σε ύπνωση και μετατρέπουν τους ανθρώπους σε απλά καταναλωτικά εξαρτήματα του δικού τους μηχανισμού. Ενός μηχανισμού που συρρικνώνει ελευθερίες και δικαιώματα και απαξιώνει την αξιοπρέπεια μας.
Μπροστά σε έναν υπολογιστή κρύβεσαι από την κοινωνία. Έχοντας την ψευδαίσθηση ότι χρησιμοποιείς το μέσο για να επικοινωνείς, απομονώνεσαι συνεχώς βουλιάζοντας στην απάθεια. Από τη γενιά των τηλεορασόπληκτων στη γενιά των κομπιουτερόπληκτων. Πειθήνια και ακίνδυνα όργανα του συστήματος. Χωρίς αντανακλαστικά, όπως ακριβώς μας χρειάζονται. Χωρίς πραγματική παιδεία, όπως ακριβώς μας θέλουν. Χωρίς κριτική σκέψη, αυτό το φοβούνται.
∆εν αρκεί να ενημερώνεσαι αν δε συμμετέχεις. Τα δέντρα δε θα ξαναφυτρώσουν στέλνοντας sms, ούτε και ο κόσμος θα αλλάξει από τα group του facebook και τα chain mail. Στα πρόσφατα γεγονότα του ∆εκέμβρη, η πρωτοποριακή χρήση του Internet ως μέσο αντιπληροφόρησης και έγκαιρης ενημέρωσης, μας απέδειξε ότι έχουμε στα χέρια μας ένα πολύ ισχυρό όπλο. Κάτι τέτοιο όμως δε θα είχε νόημα αν δε συνδυαζόταν με τη φυσική παρουσία του κόσμου στο δρόμο.
ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΪΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗΣ