Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ…
Ελεύθερο Λογισμικό
Η λογική που λέει ότι τα πάντα γύρω μας αποτελούν εν δυνάμει πηγή αποκομηδής κερδών δεν μπορεί να αποκλείσει και το ανοιχτό λογισμικό. Όλο και περισσότερες εταιρείες προσεγγίζουν το εγχείρημα του ανοιχτού λογισμικού από μια κερδοσκοπική σκοπιά ως μια λύση μελλοντικής εμπορευματοποίησης με μοναδικό σκοπό τη συσσώρευση κεφαλαίου. Εταιρείες κολλοσοί (Novell, Redhat) εκμεταλλευόμενες τις δυνατότητες που παρέχουν οι άδειες open source (osi licenses) και τις κοινότητες ανοιχτού λογισμικού “πουλάνε” λογισμικό φτιαγμένο συλλογικά.
Η ιδέα για το ανοιχτό λογισμικό ξεκίνησε μέσα από τις πανεπιστημιακές κοινότητες προγραμματιστών (hackers) ως απάντηση στο λογισμικό κλειστού κώδικα με κεντρικό άξονα τη γνώση και όχι το κέρδος. Οι κοινότητες λειτουργούν αυτοοργανωμένα με συλλογικό πνεύμα με μοναδικό σκοπό τη διαρκή και καθολική διάδοση της γνώσης – πληροφορίας. Η ενασχόληση των κοινοτήτων αυτών με το λογισμικό δεν έχει κερδοσκοπικές βλέψεις κι αυτό φαίνεται απ’ το χρόνο που αφιερώνουν, που δεν είναι άλλος από τον ελεύθερο τους χρόνο. Οι ίδιοι ορίζουν τις ανάγκες τους και κινούνται με γνώμονα αυτές, αντιστεκόμενοι στη πράξη στις πλαστές ανάγκες που το ίδιο το σύστημα επιβάλλει. Εκεί άλλωστε εντοπίζεται και η γοητεία του ανοιχτού λογισμικού. Kάλυψη βασικών τεχνολογικών αναγκών και εξευρεύνηση των δυνατοτήτων τόσο του software όσο και του hardware. Παρολαυτά, αρκετές από τις ομάδες αυτές αλλοτριώθηκαν, “προδίδοντας” τις βασικές τους αρχές, μένοντας ουσιαστικά απαθείς σε όλο αυτό το παιχνίδι που στήνουν οι εταιρείες εις βάρος τους και εις βάρος όλων των χρηστών. Οι δομές εξέλιξης στη τεχνολογία δεν μπορούν παρά να είναι αντιιεραρχικές και μη κατευθυνόμενες από εταιρικές ορέξεις.
Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που εταιρείες έχουν εν μέρη το λογισμικό τους ανοιχτό, είτε έχουν free εκδόσεις του λογισμικού τους, όπως η Redhat, παράγοντας υπεραξία από τις κοινότητες ελεύθερου λογισμικού, συσσωρεύοντας στα ταμεία τους υπέρογκα ποσά. Έτσι και στο εργαλείο Jboss χρησιμοποιείται το μοντέλο ανάπτυξης που η Redhat εφαρμόζει στο λειτουργικό της σύστημα, σύμφωνα με το οποίο το free Fedora χρησιμοποιείται σαν testing background για τεχνολογίες που τελικά μπαίνουν στο εμπορικό κομμάτι της (Redhat enterprise Linux).
Εκπαίδευση
Έχοντας υπάρξει μαθητές και έχοντας διασχίσει όλες τις βαθμίδες της δημόσιας εκπαίδευσης, βιώσαμε σε πολύ έντονο βαθμό την κατευθυνόμενη και πλήρως υποταγμένη στις ορέξεις του συστήματος, διδασκαλία. Από τα βιβλία ιστορίας που συντελούν στη καλλιέργεια εθνικού φρονήματος και διατήρηση μειωτικών αισθημάτων για άλλους λαούς, εως τους ίδιους τους δασκάλους – καθηγητές, ως άλλα γρανάζια αυτού του συστήματος, ωχαδελφιστές, πλήρως υποταγμένοι στους εντολοδόχους τους και στις προσωπικές βλέψεις ανέλιξης, διαμορφώνουν αυτό που λέμε εκαπιδευτικό σύστημα. Ενώ τα σχολεία και τα πανεπιστήμια βρίθουν ελλείψεων και προβλημάτων το κράτος και οι φορείς του αρκούνται στην ανακάλυψη νέων, φωνασκώντας για αιώνιους φοιτητές, άσυλο, κ.ά., κλείνοντας τα μάτια στα υπαρκτά προβλήματα. Ζητούν αξιολόγηση των ιδρυμάτων τη στιγμή που οι υποδομές είναι ανύπαρκτες αφήνοντας τα ιδρύματα στο έλεός τους, ανοίγοντας έτσι το δρόμο σε εταιρείες να έρθουν ως μάννα εξ ουρανού. Αυτές ουσιαστικά ορίζουν τα προγράμματα σπουδών έχοντας εκ των προτέρων δημιουργήσει τις ανάγκες στην αγορά εργασίας. Εμείς ως μελλοντικοί εργαζόμενοι, αν είμαστε αρκετά “τυχεροί” και δουλοπρεπείς δεν θα είμαστε τίποτα άλλο παρά αναλώσιμα προϊόντα στις μηχανές τους. Μόλις θα πάψουμε να τους είμαστε χρήσιμοι θα μας πετάξουν στο δρόμο και άλλοι θα έρθουν να πάρουν τη θέση μας.
Καριέρα
Από πολύ μικρή ηλικία, όλοι οι θεσμοί που συμμετέχουμε και αλληλεπιδρούμε (οικογένεια, σχολείο, ΜΜΕ, κ.ά.) συναινούν στη διαμόρφωση ενός κοινωνικού προτύπου πλήρως συνυφασμένου με την επαγγελματική και κατ’ επέκταση κοινωνική καταξίωση. Οι λέξεις “καλός μαθητής”, “καλό παιδί”, “καριέρα”, “χρήματα”, “σπουδαίος και τρανός”, “κοίτα το συμφέρον σου”, “θέλουν το κακό σου” κι άλλες πολλές, ηχούν στα αυτιά μας καθημερινά και πορευόμαστε με αυτές σε κάθε μας βήμα, σε κάθε μας επιλογή. Η στιγμή της εισαγωγής σε κάποιο ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα φαίνεται να λειτουργεί λυτρωτικά για μας και και τον στενό μας κοινωνικο περίγυρο. Ο δρόμος για μια λαμπρή καριέρα και σταδιοδρομία είναι πλέον ανοιχτός. Μας περιμένει να τον διαβούμε. Ο δρόμος αυτός χωράει λίγους και εκλεκτούς και τα εχέγγυα που μας ζητάει είναι πάρα πολλά. Μόνο ένας, μόνος του, θα τον διαβαίνει κάθε φορά. Η αποθέωση του ατομισμού. Θα χρειαστεί να σπρώξουμε κάποιον από κάτω εάν θέλουμε να τον προσπεράσουμε και να αντέξουμε τους κλυδωνισμούς όταν κάποιος άλλος πάει να μας περάσει. Διαρκής μάχη επιβίωσης με όπλα τη λαμογιά μαι το ρουσφέτι. Ομαδικότητα, συντροφικότητα, αλληλεγγύη έννοιες άγνωστες αλλά και άχρηστες σ’ αυτή τη μάχη. Μόνο μια φράση πιστή συνοδοιπόρος μας “πρέπει να γίνω ο καλύτερος, με κάθε κόστος”. Κάποιοι άλλοι γραφικοί, που διαμαρτύρονται όλη την ώρα για κοινωνικούς αγώνες, καλύτερες συνθήκες δουλειάς, ισοτιμία και ελευθερία, αυτοί που “απέτυχαν” ή συνειδητά δεν θέλησαν να ακολουθήσουν αυτό το δρόμο, δεν είναι παρά Σειρήνες που θέλουν να μας παραπλανήσουν και να μας βγάλουν από την πορεία που έχουμε χαράξει. Αργόσχολοι και τεμπέληδες που δεν έχουν άλλη δουλειά να κάνουν. Μας έχουν πείσει οι κάθε λογής δάσκαλοί μας ότι τέτοιοι είναι, και ως τέτοιους, πρέπει να τους αγνοούμε και να τους περιφρονούμε. Θυσίες, αλληλοσπαραγμοί και πάλι θυσίες για ένα δρόμο χωρίς τέλος. Όσο τον ανεβαίνουμε τόσο μας διαποτίζει με απληστία και λαιμαργία για δόξα και χρήμα. Όσο τον προχωράμε τόσο πιο πολύ κλείνουν οι παρωπίδες που φοράμε, μέχρι να κλείσουν τελείως και πλέον δε θα βλέπουμε τίποτα. Θα είμαστε πλέον οι ιδανικοί καριερίστες…
…ΚΑΙ ΟΧΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ
ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ